Παπα–Θύμιος Βλαχάβας: Η προδομένη επανάσταση
Σπυρίδων Βλιώρας, εφ. Τα Μετέωρα, 30.04.2021
Λίγο πριν από την 25η Μαρτίου 2021 οι μαθητές και καθηγητές του Δευτέρου Γυμνασίου Καλαμπάκας, με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Θεοκλήτου και υπό την αιγίδα της Μητροπολιτικῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν καὶ Ἱστορικῶν Μελετῶν Ἁγίων Μετεώρων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σταγῶν καὶ Μετεώρων καθώς και της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων, ανακοίνωσαν την συμμετοχή τους στις εόρτιες / εκπαιδευτικές δραστηριότητες για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, με την πρόθεση να αναδείξουν δέκα σημαντικές προσωπικότητες της περιοχής μας που έπαιξαν σημαντικό ρόλο πριν από την επανάσταση του 1821 και κατά τη διάρκειά της.
Θυμίζουμε ότι έχει προκηρυχθεί ένας διαγωνισμός ζωγραφικής για τη φιλοτέχνηση των προσωπογραφιών των προσωπικοτήτων αυτών ή χαρακτηριστικών σκηνών από τη ζωή τους (θα δοθούν σχετικά —χρηματικά— βραβεία και έπαινοι. Διαβάστε και τους όρους του διαγωνισμού). Θα συνεχίσουμε με τον παπα–Θύμιο Βλαχάβα (δʹ μέρος).
Δʹ μέρος. 1808: Συνέχεια επαναστατικών προεργασιών
«Ὁ διὰ τῆς εἰρήνης ταύτης1 περατωθεὶς ῥωσοτουρκικὸς πόλεμος ἀνεζωπύρωσε τὰς ἐλπίδας τῶν ἐν ταῖς ὑπὸ τὸν Ἀλῆν ἐπαρχίαις κλεφτῶν· διὸ καὶ κατὰ τὸ ἐπιὸν ἔτος (1808) ἀνεφάνη ἐν Θεσσαλίᾳ ἀρχηγὸς ἰσχυροῦ σώματος ἀνταρτῶν ὁ διάσημος ἐν ταῖς τάξεσιν αὐτῶν Εὐθύμιος Μπλαχάβας. Ἐν τῷ σώματι δὲ τούτῳ συνεπολέμουν καὶ οὐκ ὀλίγοι τῶν ἐχθρικῶς τῷ Ἀλῇ διακειμένων Ἀλβανῶν.»2
Γενικότερο επαναστατικό σχέδιο, σκοποί Μεγάλων Δυνάμεων
Είδαμε στο προηγούμενο τμήμα (γʹ μέρος) της σειράς αυτής των δημοσιεύσεών μας το ευρύτερο επαναστατικό σχέδιο που είχε εκπονηθεί από τους Ρώσους που είχαν στην κατοχή τους τα Επτάνησα, τους Γάλλους στους οποίους περιήλθαν από το καλοκαίρι του 1807 και εξής αλλά και τους Έλληνες Κλεφταρματολούς. Όλοι αυτοί είχαν διαφορετικούς και όχι κοινούς σκοπούς και επιδιώξεις.
Οι Έλληνες σκόπευαν να δημιουργήσουν στο κέντρο του ελληνικού χώρου μια εκτεταμένη επαναστατική εστία3 σε Θεσσαλία, Ήπειρο, Δυτική Μακεδονία και Στερεά Ελλάδα. «Πρόκειται δηλαδή για μια ανταρσία που αν πετύχαινε θα περιόριζε τον Αλή Πασά και τις οθωμανικές δυνάμεις της Ηπείρου και της Θεσσαλίας σε έναν μικρό αριθμό οχυρών κέντρων. Οι επαναστάτες πάντως, φιλοδοξούσαν όπως φαίνεται, να ξεσηκώσουν ακόμα και τα Ιωάννινα, ενώ στόχευαν στον έλεγχο της Λάρισας, της Καλαμπάκας, των Γρεβενών, της Κόνιτσας, και μεγάλου τμήματος της Δρόπολης και του Βουθρωτού, αν όντως κινούνταν όσοι είχαν υπογράψει πως θα το έκαναν.»4
Οι ενέργειες αυτές, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες σερβικές επαναστατικές κινήσεις του Καραγιώργη Πέτροβιτς (Карађорђе Петровић) θα ανέτρεπαν τις ισορροπίες στα Βαλκάνια και θα επηρέαζαν την πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις όμως δεν επιθυμούσαν ακόμη τον διαμελισμό ή την αποσταθεροποίηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Απλώς οι Ρώσοι και στη συνέχεια οι Γάλλοι κάτοχοι των Επτανήσων ήθελαν να δημιουργήσουν έναν αντιπερισπασμό στις αληπασαλικές προσπάθειες να πληγεί η Λευκάδα και τα υπόλοιπα Επτάνησα. Και όπως στην περίπτωση της Σερβίας που εγκαταλείφθηκε από τους Ρώσους έπειτα από τη συνθήκη του Βουκουρεστίου, έτσι και οι Έλληνες θα έπαιρναν ένα ακόμη μάθημα μετά τα Ορλωφικά. «Την άποψη αυτή είναι πιθανό να συμμερίζονταν την άνοιξη του 1808 και οι οπλαρχηγοί του Μετσόβου, οι οποίοι ήσαν σε άμεση επαφή με τις ελληνικές κοινότητες της Βλαχίας και της Ουγγαρίας και εξ αυτού, γνώριζαν τις γεωστρατηγικές ισορροπίες που πρέσβευαν στις ηγεμονίες και στην Αυστρία.»5
⋯Τη συνέχεια θα τη βρείτε στο βιβλίο που θα εκδοθεί προσεχώς⋯
⋯(δείτε και την Περίληψη του κειμένου για τον παπα–Θύμιο Βλαχάβα…)⋯
⋯Μέρος 5⋯
Βιβλιογραφία
Υποσημειώσεις
2 Αραβαντινός 1895 (Αλής), 193.
3 Βερνίκος 2017, 24.
4 Βερνίκος 2017, 28.
5 Βερνίκος 2017, 34.