Τραγούδια
- Θεοδωράκης Μίκης, Ένα το χελιδόνι
- Λοΐζος Μάνος, Αχ χελιδόνι μου
- Φεραίος Ρήγας, Ως πότε, παλικάρια
Στίχοι Τραγουδιών
Αχ χελιδόνι μου
Μουσική: Λοΐζος Μάνος. Στίχοι: Παπαδόπουλος Λευτέρης. Τραγούδι: Νταλάρας Γιώργος
Ρε-, Σιb+, Σολ-, Λα7
Ρε-, Λα7, Ρε-
Ρε- Σολ-
Αχ χελιδόνι μου, πώς να πετάξεις
Λα7 Ρε-
σ’ αυτό το μαύρο τον ουρανό;
Φα+ Ρε+ Ρε7 Σολ-
Αίμα σταλάζει το δειλινό
Ντο+ Σολ- Λα7 (παύση)
και πώς να κλάψεις, και πώς να κλάψεις;
Ρε-
Αχ χελιδόνι μου…
Ρε-, Σιb+, Σολ-, Λα7
Ρε-, Λα7, Ρε-
Ρε- Σολ-
Αχ παλικάρι μου, τα τρένα φύγαν,
Λα7 Ρε-
δεν έχει δρόμο για μισεμό.
Φα+ Ρε+ Ρε7 Σολ-
Κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό
Ντο+ Σολ- Λα7 (παύση)
πες μου πού πήγαν, πες μου πού πήγαν;
Ρε-
Αχ παλικάρι μου…
Ρε-, Σιb+, Σολ-, Λα7
Ρε-, Λα7, Ρε-
Ρε- Σολ-
Άχου καρδούλα μου φυλακισμένη,
Λα7 Ρε-
δε βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς.
Φα+ Ρε+ Ρε7 Σολ-
Μόνο ο τελάλης της αγοράς
Ντο+ Σολ- Λα7 (παύση)
σε ξεκουφαίνει, σε ξεκουφαίνει.
Ρε-
Άχου καρδούλα μου…
Ένα το χελιδόνι
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης. Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης. Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ρε+, Μι-, Λα-, Μι-, // Σι-, Λα-, // Ρε+, Μι-, Λα-, Μι-, // Λα-, Μι-, Ρε+, Μι-
Μι- Λα-Μι- Λα- Ρε+ Σολ+ Ρε+ Μι- Α- Μι- Λα- Ρε+ Μι-
Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.
Σολ+ Λα- Ρε+ Σολ+ Λα- Μι- Λα-
Θέλει νεκροί χιλιάδες να ’ναι στους τροχούς. Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Ντο+ Ρε+ Μι- Λα- Ρε+ Μι-
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Ρε+ Μι- Λα- Μι- Σι-, Λα-,
Θεέ μου πρωτομάστορα, μ’ έχτισες μέσα στα βουνά.
Ρε+ Μι- Λα- Μι- Λα- Μι- Ρε+ Μι-
Θεέ μου πρωτομάστορα, μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα.
Ρε+, Μι-, Λα-, Μι-, // Σι-, Λα-, // Ρε+, Μι-, Λα-, Μι-, // Λα-, Μι-, Ρε+, Μι-
Μι- Λα- Μι- Λα- Ρε+ Σολ+ Ρε+ Μι- Α- Μι- Λα- Ρε+ Μι-
Πάρθηκεν απ’ μάγους το σώμα του Μαγιού. Το ’χουνε θάψει σ’ ένα μνήμα του πέλαγου.
Σολ+ Λα- Ρε+ Σολ+ Λα- Μι- Λα-
Σ’ ένα βαθύ πηγάδι το ’χουνε κλειστό. Μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσο.
Ντο+ Ρε+ Μι- Λα- Ρε+ Μι-
Μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσο.
Ρε+ Μι- Λα- Μι- Σι-, Λα-,
Θεέ μου πρωτομάστορα, μ’ έχτισες μέσα στα βουνά.
Ρε+ Μι- Λα- Μι- Λα- Μι- Ρε+ Μι-
Θεέ μου πρωτομάστορα, μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα.
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης. Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης. Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μι-, Σολ+, Ντο+, Ρε7, Σολ+
Μι-, Σι7, Μι-
Μι- Σολ+ Μι- Λα- Ρε+ Μι-
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική,
Λα- Μι- Σολ+ Λα- Μι- Ρε+ Μι- Ρε+ Σολ+ Λα- Ντο+ Μι- Ρε+ Μι-
μη, παρακαλώ σας, μη, μη παρακαλώ σας, μη, μη παρακαλώ σας, μη λησμονάτε τη χώρα μου.
Αετόμορφα τα έχει τα ψηλά βουνά, τα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα.
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό,
τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και μ’ αίματα.
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική,
μη, παρακαλώ σας, μη λησμονάτε τη χώρα μου.
Ριζίτικο, Πότε θα κάμει ξαστεριά
Πότε θα κάμει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει,
να πάρω το τουφέκι μου, την όμορφη πατρόνα,
να κατεβώ στον Ομαλό, στη στράτα των Μουσούρω,
να κάνω μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες,
να κάνω και μωρά παιδιά, να κλαιν δίχως μανάδες;
Πότε θα κάνει ξαστεριά.
Ρήγας Φεραίος, Θούριος
Ως πότε, παλικάρια, να ζούμε στα στενά
μονάχοι σαν λιοντάρια στες ράχες, στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγομ’ απ’ τον κόσμο για την πικρή σκλαβιά;
Να χάνουμε αδέλφια, Πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
Ρε-, Σολ+, Ρε- (δις)
Ρε-
Αχ! Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και τη σκούφια την ψηλή του, μ' όλα τα φτερά.
Και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα πάει να πάρει, βρε τον φουκαρά.
Μι+ Ρε- Μι+
Ωχ! Τον τσολιά μας το λεβέντη βρίσκει στα βουνά, και ταράζει τον αφέντη το μακαρονά.
Ρε- Μι+ Ρε-
Αχ Τσιάνο, θα τρελαθώ, Τσιάνο, με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω;
Ρε-, Σολ+, Ρε- (δις)
Ρε-
Αχ! Ξεκινάει την άλλη μέρα, μα και πάλι ακούει «Αέρα» από τον τσολιά.
Δρόμο παίρνει και δρομάκι και πηδάει το ποταμάκι, ξέρει τη δουλειά.
Μι+ Ρε- Μι+
Ωχ! Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά κι όλο στρατηγούς αλλάζει, για να βρει δουλειά.
Ρε- Μι+ Ρε-
Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ, Τσιάνο, και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.
Ρε-, Σολ+, Ρε- (δις)
Ρε-
Αχ! Στέλνει ο νέος Ναπολέων μεραρχίες πειναλέων στο βουνό ψηλά,
για να βρουν το διάβολο τους κι ο στρατός μας αιχμαλώτους τσούρμο κουβαλά.
Μι+ Ρε- Μι+
Ωχ, και οι Κένταυροι οι καημένοι βρε τι τρομερό, νηστικοί, ξελιγωμένοι πέφτουν στο νερό.
Ρε- Μι+ Ρε-
Αχ Γκράτσι, να μην σε δω Γκράτσι, γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.
Ρε-, Σολ+, Ρε- (δις)
Ρε-
Αχ! Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους κι από μας κι απ' τους συμμάχους τρώνε την κλωτσιά.
Και χωρίς πολλές κουβέντες μπήκαν Έλληνες λεβέντες μέσ' στην Κορυτσά.
Μι+ Ρε- Μι+
Ωχ! Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική.
Ρε- Μι+ Ρε- (Παύση)
Αχ Τσιάνο, θα σκοτωθώ, Τσιάνο, γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.
Και πάθαν οι καημένοι μεγάλη συμφορά
κι η Ρώμη περιμένει κι εκείνη τη σειρά.