→ Εκ Θεού άρξασθε → Σύμμεικτα
Κλαγγηδόν, κλαγγηδόν, όπως… jingle bells
Πώς θα μπορούσε να είναι στα αρχαία ελληνικά η γνωστή μας χριατουγενιάτικη μελωδία Jingle Bells, ένα τραγούδι του 1857; Ο Κρίστοφερ Πέλινγκ (Christopher Brendan Reginald Pelling) καθηγητής Κλασικών Σπουδών στην Οξφόρδη, που από το 2003 κατέχει τον τίτλο του Βασιλικού Kαθηγητή Ελληνικών (Regius Professor of Greek), είχε την έμπνευση να αποδώσει στην αρχαία ελληνική κάποια πολύ γνωστά, σε πολλές γενιές, χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Να πώς απέδωσε ο καθηγητής Πέλινγκ το ρεφρέν αυτής της πολύ διαδεδομένης χριστουγεννιάτικης μελωδίας.
Jingle Bells
Oh, jingle bells, jingle bells,
jingle all the way,
oh, what fun it is to ride
in a one horse open sleigh.
Κλαγγηδόν, κλαγγηδόν,
ἐλαύνομεν καὶ χαίρομεν
μονοζύγῳ ἅρματι.
Rudolph the Red-Nosed Reindeer
Rudolph the red-nosed reindeer
Had a very shiny nose
And if you ever saw it
You would even say it glows.
All of the other reindeer
Used to laugh and call him names
They never let poor Rudolph
Join in any reindeer games
Then one foggy Christmas Eve
Santa came to say
"Rudolph with your nose so bright
Won't you guide my sleigh tonight?"
Then how the reindeer loved him
As they shouted out with glee
"Rudolph the Red-Nosed Reindeer
You'll go down in history"
Ῥωδόλφ ἐρυθροῤῥῖνος
ῥῖνα ἔχει λαμπροτάτην·
κεἴ ποτέ σοι φανοίη
λέγοις ἄν νιν αἰθαλοῦν.
Γελῶντες οἱ τάρανδοι
οἱ ἄλλοι γ' ἐλοιδώρουν·
οὐδὲ τάλαντα, Ῥώδολφ,
ἐδέξαντ' ἐς παιδιάν.
Ἀλλὰ νυκτὶ χειμερίῳ
Σάντα ἐλθὼν λέγει:
Ῥωδόλφ', ὦ 'ρυθροῤῥῖνε,
ἅρμα ἐμὸν νῦν οὐκ ἄξεις;
Καὶ πάντες οἱ τάρανδοι
κεκράγασι φιλίᾳ·
Ῥωδόλφ' ἐρυθροῤῥῖνε,
οὔνομα ἕξεις εἰς ἀεί.