Αρχαία ΕλληνικάΣυντακτικό

Υποθετικές Προτάσεις

Λανθάνων υποθετικός λόγος

Όταν η υπόθεση λανθάνει, είναι κρυμμένη συνήθως σε μια υποθετική, αναφορική υποθετική ή χρονική υποθετική μετοχή, σε μια αναφορική υποθετική ή χρονική υποθετική πρόταση ή σε άλλη λέξη ή φράση που εμπεριέχει υπόθεση: Ταῦτα πράξας μεγάλην δόξαν ἕξεις. [ἐὰν πράξῃς - ἕξεις: προσδοκώμενο]

Εξαρτημένος ή πλάγιος υποθετικός λόγος

Όταν η απόδοση δεν είναι κύρια αλλά δευτερεύουσα πρόταση, απαρέμφατο ή μετοχή. Για να τον αναγνωρίσουμε, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι:

• Αν η απόδοση εξαρτάται από αρκτικό χρόνο, ο υποθετικός λόγος αναγνωρίζεται σαν να ήταν ανεξάρτητος: Λέγει ὅτι, ἐὰν μάθῃ, παύσεται ταῦτα ποιῶν. [ἐὰν μάθῃ - παύσεται: προσδοκώμενο]
• Αν η απόδοση εξαρτάται από ιστορικό χρόνο, η υπόθεση (με εξαίρεση την υπόθεση του 2ου είδους, η οποία δε μεταβάλλεται) έχει τη μορφή εἰ + ευκτική του πλάγιου λόγου. Τότε το είδος της απόδοσης, το νόημα και η τροπή του εξαρτημένου υποθετικού λόγου σε ανεξάρτητο μας βοηθούν στην αναγνώρισή του: Ἡγεῖτο ἅπαν ποιήσειν αὐτόν, εἴ τις ἀργύριον διδοίη. [ἐάν τις διδῷ - ποιήσει: προσδοκώμενο]