ΕπιπλέονΕπιπλέον

Θέμα: Θετικά / αρνητικά κορονοϊού

Το θέμα έκθεσης για τον κορονοϊό δημιουργήθηκε στις 02/04/2020 (Κορονοϊός)

Γνωρίζετε όλοι για την πανδημία του κορονοϊού, που έχει εσχάτως ενσκήψει στον κόσμο ολόκληρο κι έχει αλλάξει άρδην τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Εκτός από τα αναμφισβήτητα πολλά αρνητικά που έχουν προκύψει, βλέπετε να υπάρχει και κάποιο θετικό στην όλη κατάσταση;

Σχεδιάγραμμα

Θετικά

Αρνητικά

Κείμενα

Η καραντίνα του κορονοϊού θα επιταχύνει τις θετικές κι αρνητικές εξελίξεις στη σχέση μας

Μιλά στη HuffPost η ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια/οικογενειακή θεραπεύτρια, Αθηνά Ανδρουτσοπούλου δίνοντας πολύτιμες συμβουλές συμβίωσης

Κατερίνα Λυμπεροπούλου, https://www.huffingtonpost.gr, 26/03/2020.

…και ξαφνικά, εκεί που τα (όλων των ειδών) τα ζευγάρια ζούσαν στους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας, βρέθηκαν να πρέπει να συμβιώσουν στα —σίγουρα λιγότερα από πριν— τετραγωνικά μιας συγκατοίκησης και να έρθουν αντιμέτωποι, όχι μόνο ο ένας με τον άλλο, αλλά και με τη σχέση τους.

Πώς διαμορφώνεται η νέα πραγματικότητα, λοιπόν, της καραντίνας από τον κορονοϊό για εκείνους που είχαν μια καλή, μέτρια ή ακόμα και κακή σχέση; Τι προκλήσεις δημιουργεί και τι θα μπορούσε να πει κανείς ότι προδιαγράφεται για το μέλλον;

Υπάρχουν άραγε συμβουλές και τεχνικές για να γίνει πιο «ήπια και διαχειρίσιμη» αυτή η συγκατοίκηση; Πώς αλλάζει το κλίμα, όταν στο κάδρο προστίθενται και παιδιά; Κι εν τέλει πως θα μας βρει μετά τη λήξη του αυτός ο συναγερμός;

Η δρ. Αθηνά Ανδρουτσοπούλου, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια/οικογενειακή θεραπεύτρια, απάντησε στις ερωτήσεις της HuffPost για τη νέα αυτή πραγματικότητα και τη σχέση μας, για την αντανάκλαση που έχει στον ψυχισμό μας αυτή η νέα συνθήκη. Στην Κίνα, πάντως, η λήξη της καραντίνας συνοδεύτηκε από περισσότερα διαζύγια. Στην Ευρώπη και την Ελλάδα, μένει να δούμε αν θα ισχύει αυτό —ή θα έχουμε περισσότερες γεννήσεις…

―Κυρία Ανδρουτσοπούλου, εσείς τι πιστεύετε; Ότι το διάστημα αυτό της απομόνωσης που ζούμε όλοι μας θα «φέρει» περισσότερες γεννήσεις ή περισσότερα διαζύγια;

Ορισμένα πρώτα δεδομένα, που προέρχονται από την Κίνα μετά τη λήξη της καραντίνας, δείχνουν ότι αυξήθηκε αναλογικά ο αριθμός των διαζυγίων. Όμως στην πραγματικότητα, αυτό που ήδη συμβαίνει και στην Ελλάδα είναι ότι τα ζευγάρια που συγκατοικούν βιώνουν πιο έντονα τις ανησυχίες και τα προβλήματα που προϋπήρχαν στη σχέση. Ταυτόχρονα, παίρνονται αποφάσεις συγκατοίκησης από ανθρώπους που δίσταζαν να συγκατοικήσουν ενώ ήταν συναισθηματικά έτοιμοι. Άλλοι, που επιλέγουν τη χωριστή διαμονή ακόμα και εν μέσω μιας τέτοιας πρωτόγνωρης κρίσης προβληματίζονται για το τι μπορεί να σημαίνει αυτή η επιλογή τους. Συνοπτικά, η κρίση που βιώνουμε επιταχύνει και θα επιταχύνει και στο μέλλον εξελίξεις στις σχέσεις τόσο θετικές όσο και αρνητικές, ανάλογα με την ποιότητα της σχέσης την παρούσα στιγμή.

―Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία και πρόκληση την οποία έχουν να αντιμετωπίσουν τα ζευγάρια που ξαφνικά, από τους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας, βρέθηκαν να συμβιώνουν σ′ ένα σπίτι μέσα σε λίγα τετραγωνικά;

Ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση να είναι η διαχείριση μιας ισορροπίας μεταξύ του «μαζί» και του «χώρια». Είναι σημαντικό το ζευγάρι να αποδεχτεί την ανάγκη ιδιωτικότητας, ώστε να μπορεί να δουλέψει από το σπίτι, να γυμναστεί, να διαβάσει, να σκεφτεί, αλλά και την ανάγκη συνεύρεσης, για να συζητήσει, να δει μια ταινία, να ακούσει μουσική, να βρεθεί με φίλους διαδικτυακά.

―Τα παιδιά το κάνουν καλύτερο ή χειρότερο το όλο «σκηνικό»;

Η ύπαρξη παιδιών αποτελεί ούτως ή άλλως μια πρόκληση για κάθε ζευγάρι όπου κάθε μέλος του καλείται να λειτουργεί καθημερινά από διπλούς ρόλους, τόσο του συντρόφου όσο και του γονιού, με τον δεύτερο ρόλο να θέτει συνήθως τον πρώτο σε δεύτερη μοίρα. Το ζευγάρι θα χρειαστεί να συμφωνήσει πάνω σε βασικούς κανόνες, λόγου χάριν στο πώς θα ενθαρρύνουν το παιδί να διαμορφώσει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα δραστηριοτήτων μέσα στο σπίτι, διαθέτοντας όμως χώρο και χρόνο στο παιχνίδι, στη χαλάρωση, και στην επαφή τους με άλλα παιδιά μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Αυτοί οι κανόνες θα μπουν πιο εύκολα από τα ζευγάρια που από πριν συμφωνούσαν πάνω σε βασικές αξίες για το μεγάλωμα των παιδιών, ενώ, όπως είναι αναμενόμενο, θα αποτελέσουν πεδίο συγκρούσεων, αν από πριν το ζευγάρι διαφωνούσε για τα ζητήματα αυτά.

―Εσείς δίνετε εξ αποστάσεως τώρα συμβουλές για τη «διαχείριση» της σχέσης των ζευγαριών την εποχή της καραντίνας; Έχετε περισσότερες κρούσεις για συμβουλευτική / βοήθεια σε σχέση με πριν;

Ένα μεγάλο μέρος της εργασίας όλων των ειδικών ψυχικής υγείας που ιδιωτεύουν γίνεται διαδικτυακά, μετά και από συστάσεις που λάβαμε από τις επιστημονικές εταιρείες και τους επαγγελματικούς συλλόγων στους οποίους καθένας μας ανήκει. Οι άνθρωποι στους οποίους ήδη παρέχω συμβουλευτική/ψυχοθεραπεία έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη να συνεχίσουν τα τακτικά ραντεβού μας διαδικτυακά, με εξαίρεση ανθρώπους που λόγω συνθηκών διαβίωσης δεν έχουν την δυνατότητα ιδιωτικότητας, κάτι απολύτως απαραίτητο στη δική μας δουλειά. Στις περιπτώσεις αυτές προτείνονται άλλοι τρόποι συνέχισης της συνεργασίας μας, ακόμα και η γραπτή επικοινωνία όπου είναι δυνατό. Άνθρωποι που νιώθουν μεγάλο άγχος στη διάρκεια μιας κρίσης, αλλά δεν συνεργάζονταν από πριν με έναν ειδικό ψυχικής υγείας, συνήθως απευθύνονται σε τηλεφωνικές ή διαδικτυακές γραμμές υποστήριξης για άμεση ανακούφιση. Είναι πιθανόν οι άνθρωποι αυτοί να απευθυνθούν σε ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή μετά το πέρας των περιοριστικών μέτρων και της έντονης κρίσης, με στόχο τη διαχείριση προβλημάτων που δημιουργήθηκαν κατά το διάστημα της κρίσης.

―Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι σημαντικότερες συμβουλές που θα είχε να δώσει κάποιος ειδικός σήμερα στα ζευγάρια που βρίσκονται κλεισμένα σπίτι για να έχουν μια αρμονικότερη σχέση την εποχή της απομόνωσης;

Εκτός από την διαχείριση του «μαζί» και του «χώρια», ο τρόπος επικοινωνίας του ζευγαριού είναι η πιο σημαντική ένδειξη για το πώς θα προχωρήσει μια σχέση γενικότερα. Μακρόχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι τα ζευγάρια που παραμένουν μαζί σε βάθος χρόνου εκφράζουν ανησυχίες και παράπονα, χωρίς να κατηγορούν το σύντροφό τους για τα συναισθήματά τους, αλλά αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το πώς νιώθουν. Παραδείγματος χάριν:

«Αισθάνθηκα μεγάλη μοναξιά όση ώρα δούλευες στο διπλανό δωμάτιο και αναρωτήθηκα τι μου συμβαίνει. Εσύ το νιώθεις αυτό ποτέ;»

«Στενοχωρήθηκα/θύμωσα όταν κατάλαβα ότι δεν συμφωνούμε για το πώς θα διαχειριστούμε τον χρόνο των παιδιών στην καθημερινότητα. Τι θα έλεγες να ψάξουμε πληροφορίες στο διαδίκτυο/να ζητήσουμε τη συμβουλή ενός ειδικού/να ρωτήσουμε τα παιδιά τι θα τα βοηθούσε τα ίδια».

―Σε τι θα μας έχει αλλάξει πιστεύετε το τέλος αυτής της απομόνωσης;

Νομίζω ότι η απάντηση σε αυτό είναι «εξαρτάται». Εξαρτάται από το πώς προσλαμβάνει κανείς αυτήν την περίοδο, από το αν προσπαθεί να βρει ορισμένες θετικές όψεις ή όχι, από το πόσο μόνος νιώθει και πόσο μπορεί να αξιοποιήσει το κοινωνικό του δίκτυο έστω και μέσα από την τεχνολογία. Σίγουρα οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ήδη εκτιμήσει πλευρές της καθημερινής τους ρουτίνας που πριν υποτιμούσαν. Εκτίμησαν τα απλά πράγματα που μπορούσαν να κάνουν ανεμπόδιστα και τα οποία θεωρούσαν δεδομένα. Το ίδιο συμβαίνει μετά από μια ασθένεια ή τραυματισμό που μας καθηλώνει στο σπίτι, μετά από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Η εκτίμηση των απλών πραγμάτων και η απόφαση για την ποιοτική αναβάθμιση της ζωή μας, είναι βασικές αξίες που, αν παραμείνουν σταθερές, θα έχουν θετικό αντίκτυπο τόσο για την σωματική όσο και για την ψυχική μας υγεία μακροπρόθεσμα. Γνωρίζουμε από σχετικές έρευνες με ανθρώπους που επιβίωσαν από τον καρκίνο και είχαν μακροζωία, πως η υιοθέτηση αυτών των αξιών κυριολεκτικά τούς έσωσε!