Αρχική σελίδα → Ιστορία → Αρχαία ελληνική ιστορία

Αθλήματα στο ελληνικό... Φαρ Ουέστ

Μαίρη Αδαμοπούλου, εφ. Τα Νέα, 3/8/2004

H αρχαία Θεσσαλία ήταν σαν... Φαρ Ουέστ! Kαι είχε κάποια άγνωστα αθλήματα με άλογα, που διηγούνται την «ιστορία» τους στο ανακαινισμένο μουσείο Bόλου

Το άρμα είχε την τιμητική του στους αγώνες της αρχαίας Θεσσαλίας, όπως δείχνει το πήλινο μυκηναϊκό ομοίωμα

Μυστικά κρατούσε, χιλιετίες τώρα, ο αρχαίος αθλητικός κόσμος της Θεσσαλίας. Άγνωστα αθλήματα, έπαθλα για τους ηττημένους, ειδικές δίαιτες για πρωταθλητές «αφηγούνται» 400 νομίσματα, αγγεία, επιγραφές, κοσμήματα και πήλινα ομοιώματα, στην έκθεση «Αγώνες και αθλήματα στην αρχαία Θεσσαλία». H οποία εγκαινιάζει απόψε τη νέα πτέρυγα στο αρχαιολογικό μουσείο στην Ολυμπιακή πόλη του Βόλου.

«Τα περισσότερα αθλήματα πήγαζαν από την ίδια τη ζωή. Ο κτηνοτρόφος για να καθοδηγήσει το κοπάδι έπρεπε να είναι δεξιοτέχνης ιππέας. Αυτές οι ασκήσεις δεξιοτεχνίας γίνονταν επίσημα αθλήματα στο πλαίσιο των εορτών στα έξι ιερά της Θεσσαλίας», εξηγεί στα «NEA» η προϊσταμένη της ΙΓ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βασιλική Αδρύμη.

Τα ταυροθήρια είναι ένα από τα άγνωστα στην υπόλοιπη Ελλάδα αθλήματα, που - όπως τα περισσότερα στη Θεσσαλία - ήταν ιππικό. Ο ιππέας έτρεχε δίπλα σε έναν ταύρο μέχρι να τον εξαντλήσει. Τότε αφίππευε, έπιανε τον ταύρο από τα κέρατα και επιχειρούσε να χώσει τα κέρατά του στο έδαφος. «Υπάρχουν δεκάδες ακόμη αθλήματα με νεαρά ή ενήλικα άλογα, με άρμα ή χωρίς, με άλογο και ταύρο, σε πολλές παραλλαγές που δεν ξέρουμε αν ταυτοχρόνως απαντώνται σε άλλο μέρος της Ελλάδας». Ολόχρυσο στεφάνι ελιάς που βρέθηκε σε τάφο, ένας παναθηναϊκός αμφορέας-αφιέρωμα νικητή σε ναό του Απόλλωνα, ανάγλυφες επιτύμβιες στήλες, νομίσματα με εντυπωσιακές απεικονίσεις ιππικών αγωνισμάτων, αλλά και μια στλεγγίδα με λαβή κεφαλιού αλόγου, είναι μερικά μόνο από τα αντικείμενα που προσθέτουν κομμάτια στο παζλ.

Αέρας ανανέωσης φυσάει και στο παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου (σε νεοκλασικό του 1909), που ήταν κλειστό δύο χρόνια τώρα. Στις ανακαινισμένες αίθουσές του μπορεί να δει κανείς τις διάσημες γραπτές στήλες της Δημητριάδος και ευρήματα από τους προϊστορικούς οικισμούς του Διμηνίου και του Σέσκλου και από τα μεγάλα έργα (εθνική οδός, λίμνη Κάρλα). Το κόστος του συνολικού έργου, που θα ολοκληρωθεί το 2006, ανέρχεται σε 2 δισ. δρχ.

Οι αγώνες στη Θεσσαλία συνδέονταν πάντα με κάποιο από τα τουλάχιστον έξι ιερά της περιοχής και μέτρησαν περίπου 11 αιώνες ζωής (7ος αι. π.X. έως 4ο μ.X). Το ελληνιστικό κόσμημα στη φωτογραφία αποδεικνύει τη σχέση πάθους των Θεσσαλών για τα άλογα

Δίαιτα με σύκα ή με κρέας

Τι έτρωγαν οι αρχαίοι πρωταθλητές για να στεφανωθούν νικητές; «Από την έρευνα προέκυψε πως υπήρχαν δύο δίαιτες», απαντά η κ. Αδρύμη. H πρώτη, η λιτή όπως χαρακτηρίζεται, είχε ως βάση σύκα και παξιμάδια. H δεύτερη μεγάλες ποσότητες κρέατος και βοηθούσε στην αύξηση της μυϊκής μάζας σύντομα, αλλά με τραγικά αποτελέσματα, καθώς κατέστρεφε το πεπτικό σύστημα και προκαλούσε πρόωρο θάνατο των αθλητών. «Τη δεύτερη, "επικίνδυνη" δίαιτα ακολουθούσε και ο πολυνίκης Πολυδάμας από τη Σκοτούσσα (3ος αι. π.X.) με πάμπολλες νίκες στο παγκράτιο και την πυγμαχία».